źródło: Henryk Borowski "Cewki do odbiorników" (1954) |
Przydatna tabelka z
oczywistymi wzorami, które bezpośrednio z niej wynikają. Można tu
działać w zakresie od 150 kHz (λ = 2 km) do 60 MHz (λ = 5 m).
Z moich amatorskich obserwacji wynika, że zalecane przybliżone
orientacyjne praktyczne/warsztatowe "popularne" pojemności dla obwodów
rezonansowych fal długich to od 300 pF do 1.5 nF, dla średnich 200-500
pF, dla krótkich około 40-180 pF, a dla (bardzo) dolnego UKF (tzn. 30-60
MHz) jakieś 10-30 pF. Wspominam o tym jedynie po to, aby przy
konstruowaniu/obliczaniu, nie "zmasakrować sobie" tzw. dobroci cewki, czyli aby zapewnić w miarę rozsądne głębokości oraz stabilność oscylacji. Przykład wykorzystania tabeli: Mam kondensator zmienny 30 pF i chcę do niego dobrać cewkę o takiej wartości, aby móc odbierać pasmo CB (27 MHz), czyli długość fali około 11 metrów. Odszukuję w tabeli najbliższe pasmo, czyli 10 metrów i widzę, że iloczyn wynosi 27.9, czyli spokojnie mogę zaokrąglić sobie do równych 28. I teraz wykorzystuję wzór w lewym górnym rogu tabeli, czyli 28/30 = 0.93 µH. Do tego kondensatora 30 pF będzie potrzebna cewka 0.93 µH, aby odbierać pasmo 27 MHz, czyli spokojnie mogę nawijać indukcyjność w okolicach 1 µH. Takie proste i wygodne! Fizyka od roku 1954 nic a nic się nie zmieniła i wszystko działa!
opracowanie tabeli: Henryk Borowski (1954)
lekkie oczyszczenie skanu oraz dopisanie wzorów: Marcin Perliński
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz