Legendarny mocarz radzieckiej/rosyjskiej "prostej konstruktorki" Władimir Timofiejewicz Poljakow (RA3AAE) totoż obkumał i w roku 1978 w grudniowym numerze miesięcznika "РАДИО" opublikował.
Pierwotne przeznaczenie do łączności kosmicznych poprzez satelity radioamatorskie, zakres odbioru dla wąskiego wycinka przeznaczonego właśnie dla łączności przez "sputniki" (przedział 300 kHz), modulacje CW oraz SSB, ale przy bardzo precyzyjnym wstrojeniu się, to i AM powinien (raczej i "od wielkiej biedy") iść bez większych gwizdów także przecież. Czułość na poziomie najlepszych gotowych "cywilnych" odbiorników fabrycznych, na 11 metrów też łatwo przerobić.
 |
| RA3AAE, fotka z roku 2024 |
Dobre rozwiązanie do przejęcia w całości lub w ramach wydłubywania "niektórości".
Za V1 raczej BF245 powinien podpasować (z grupy A najlepiej chyba, żeby się dren przy jak nasłabszych sygnałach otwierać zaczynał), a osobiście to bym 2SK104 wsadził, bo akurat jeszcze ich trochę w rupieciach posiadam, a one także się dość "nisko" zaczynają "odmykać", a i JFET-N wydłubany z mikrofonu elektretowego także by tu się nadał wręcz idealnie. Za V12 i V13 proponuję BC550C i BC560C. Reszta tranzystorów typu uniwersalnego. Typ diodek w mieszaczu nie jest krytyczny, bo wystarczą nawet i typowe impulsówki 1N4148. Zenerka na 8 ... 9 wolt. Sygnał audio wyprowadzamy na jakiś wzmacniacz głośnikowy lub na słuchawki (przynajmniej) średnioomowe. Antena 75 omów, czyli przez koncentryk telewizyjny też można podpinać. Zasilanie niskobrumowe, dobrze stabilizowane, układ w razie potrzeby ekranować i przegrodować (bo jak wszystko powyżej 10 MHz lubi mieć dużo masy RF).
Oblukaj se materiały źródłowe.
Polecam!
(Marcin Perliński)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz