Jest to jeden z ciekawszych i chyba najbardziej uniwersalnych układów w historii radiotechniki. Ma status eksperymentalny, ponieważ nie zawsze działa z każdym możliwym układem LC, ale i tak ma szansę stać się podstawowym "wołem roboczym" w pracowni niejednego radiolutowacza. Jest zresztą bardzo podobny do wykonanego niegdyś przeze mnie testera kwarców. I niemal identycznie działa.
 |
| koncept bazowy: LA8AK, Jan-Martin Noeding (Norwegia), Silent Key 2005 (niestety) |
Autor pomysłu używał niniejszego urządzonka w sytuacjach, kiedy nie był w stanie fizycznie podejść z TDO w okolice badanego układu rezonansowego, czyli kiedy badany obwód LC był umieszczony np. w blaszance ekranującej.
Wspomniałem już, że to układ uniwersalny, czyli da się go przerobić na VFO, VXO, BFO, generator sygnałowy, miernik indukcyjności, pojemności, dobroci, nadajnik, heterodynę, a nawet tester rezonatorów kwarcowych czy piezoceramicznych.
Układ polecam średnio zaawansowanym radiomaniakom. Lepiej go zawsze mieć pod ręką niż nie mieć. Budując totoż od razu uzyskujemy zamiennik wielu urządzeń i układów, ale potrzebna jest oczywiście jakaś f-miarka lub oscyl. O tym, że układ drga i działa można się również przekonać przy pomocy sondy wielkiej częstotliwości lub nawet przez zbliżenie jakiegoś wielozakresowego kieszonkowego radyjka tranzystorowego.
Aha, BF245B ma źródło na szynie plusowej, a dren "idzie" w kierunku masy. Piszę o tym, ponieważ początkujący często tego nie wiedzą i o to pytają. Zamiast BF324 (PNP) i BF314 (NPN) można użyć wielu innych tranzystorów, np. BC557B (PNP) oraz BC547B (NPN) lub jeszcze lepiej 2N3906 (PNP) oraz 2N3904 (NPN).
(Marcin Perliński)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz